Αποκάλυψη[1]Και ο έκτος (άγγελος) έχυσε το τάσι του στο μεγάλο ποταμό, τον Ευφράτη, και στέγνωσαν τα νερά του για να ετοιμαστεί ο δρόμος στους βασιλίαδες της Ανατολής.
Και τότες είδα από το στόμα του θηρίου κι από το στόμα του ψευτοπροφήτη να βγαίνουν τρία πνεύματα ακάθαρτα σαν τα βατράχια.
Τούτα είναι πνεύματα δαιμονικά, που κάνουν τερατουργίες και πάνε να μαζέψουν τους βασιλιάδες όλης της οικουμένης για τον πόλεμο της μεγάλης μέρας του Θεού του Παντοκράτορα.
Έρχομαι σαν τον κλέφτη. Μακάριος όποιος ξαγρυπνά και κρατάει τα ρούχα του για να μην περπατά γυμνός και φαίνεται η ντροπή του.
Τους μάζεψαν στον τόπο που λέγεται εβραϊκά Αρμαγεδών.
Και ο έβδομος άχυσε το τάσι του στον άερα, και βγήκε μια δυνατή φωνή από το ναό κι από το θρόνο και είπε : «Έγινε !»
Κι έγιναν αστραπές και φωνές και βοντές και σειεμός μεγάλος, τέτοιος που δεν ακούστηκε από τον καιρό που γεννήθηκε ο άνθρωπος επί γης, τόσο μεγάλος σεισμός.
Και κόπηκε η μεγάλη πολιτεία σε τρία κομμάτια, κι οι πολιτείες των εθνών γκρεμίστηκαν. Και η μεγάλη Βαβυλώνα, τότε θυμήθηκε ο Θεός να της δώσει το ποτήρι του θυμωμένου κρασιού της οργής του.
Κι έφυγε το κάθε νησί και χάθηκαν τα βουνά.
Και χαλάζι χοντρό ωσάν το τάλαντο έπεσε από τον ουρανό πάνω στους ανθρώπους. Και βλαστήμησαν οι άνθρωποι το Θεό για την πληγή αυτής της χάλαζας. Ήταν αλήθεια πληγή πολύ μεγάλη.
[1] από την Αποκάλυψη του Ιωάννη, σε μεταγραφή Γιώργου Σεφέρη, σ. 127-129, εκδόσεις Ίκαρος 1995.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου