Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

η ιστορία διδάσκει

Κατοχικά[1]

Όσο προχωρούσε το 1943 τόσο η τρομοκρατία των Γερμανών και των Ιταλών επλήθαινε. Τα φοβερά μηνύματα φθάναν απ’ όλη την Ελλάδα. Αφανιζόταν η Ελλάδα, τα χωριά της, τα έργα του μόχθου γενεών, τα γεφύρια, οι δρόμοι, οι άνθρωποι.

Εξ αφορμής μιας εγκυκλίου του, που ήταν ν’ αναγνωσθή επ’ εκκλησίαις την 25η Μαρίου 1943, (ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός) συγκρούεται με την Κυβέρνηση Λογοθετοπούλου. Ο Γενικός Γραμματεύς του Γραφείου του Πρωθυπουργού έστειλε στον Αρχιεπίσκοπο ένα ανοίκειο γράμμα (24/03/1943)

Προς τον Μακ. Αρχιεπίσκοπον Αθηνών κ. Δαμασκηνόν.

«Κατόπιν της ληφθείσης υπό της Κυβερνήσεως αποφάσεως, εν συνεννοήσει μετά των Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών Κατοχής, όπως μη εορτασθή εφέτος, λόγω των εξαιρετικώς ανωμάλων περιστάσεων υφ’ ας διατελεί η Χώρα, η επέτειος της 25ης Μαρτίου ως Εθνικής Εορτής, έχω την τιμήν να διαβιβάσω υμίν εντολήν της Κυβερνήσεως όπως εν συνεχεία προς τα ληφθέντα μέτρα προς προστασίαν της δημοσίας τάξεως απαγορευθή δι’ επειγούσης εγκυκλίου διαταγής υμών οιαδήποτε εκκλησιαστική τελετή ή ανάγνωσις εγκυκλίων προς το πλήρωμα της υμετέρας Αρχιεπισκοπής, επ’ ευκαιρία της εν λόγω επετείου.

Διά την ακριβή εκτέλεσιν της παρούσης, εκτός της υμετέρας προσωπικής ευθύνης έναντι της Κυβερνήσεως θέλουσι καταστή επίσης προσωπικώς υπέυθυνοι και οι εκασταχού Αιδεσιμώτατοι Εφημέριοι της καθ’ υμάς Αρχιεπισκοπής ως και πας λόγω αρμοδιότητος δυνάμενος να καταστή υπεύθυνος.

Επί τη ευκαιρία ταύτη, εντολή της Αυτού Εξοχότητος του Προέδρου της Κυβερνήσεως, παρακαλώ όπως από τούδε οιαδήποτε επ’ εκκλησίαις ανάγνωσις, η οποία δεν ήθελεν έχει περιεχόμενον αυστηρώς και μόνον εκκλησιαστικόν, υποβάλλεται προηγουμένως προς έγκρισιν εις το Γραφείον της Αυτού Εξοχότητος του κ. Πρωθυπουργού, καθιστωμένων εν εναντία περιπτώσει προς τούτο υπευθύνων εκτός της Υμετέρας Μακαριότητος και των Αιδεσιμωτάτων Εφημερίων της καθ’ ημάς Αρχιεπισκοπής. Ο έλεγχος της ακριβούς εκτελέσεως της παρούσης ανατέθη εις την Διεύθυνιν της Αστυνομίας Αθηνών.»

Ο Γενικός Γραμματεύς
Θ. Στελλάκης

Το γράμμα αυτό επιστρέφεται στον αποστολέα του με το εξής σημείωμα :

«Επισημειωματικώς :

Επιστρέφεται, εντολή της Αυτού Μακαριότητός του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, προς τον αυτόν κ. Γεν. Γραμματέα, ως απαράδεκτον, αφ’ ενός μεν διότι ούτος, όλως ατόπως και αναρμοδίως, απευθύνεται προς τον Αρχιεπίσκοπον επί ζητημάτων αναγομένων εις την πνευματικήν δικαιοδοσίαν αυτού, αφ’ ετέρου δε διότι το έγγραφον, διά τε το προπετές ύφος και το ανοίκειον περιεχόμενον αποτελεί προφανή ανευλάβειαν, εις ην προσήκει ο βαρύτερος χαρακτηρισμός.»

26/03/1943
Εκ του Ιδιαιτέρου Γραφείου
της Αυτού Μακαριότητος του Αρχιεπισκόπου

[1] Ηλία Βενέζη, «Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός», σ. 220-221, Εστία, Αθήνα 1981.

Δεν υπάρχουν σχόλια: